καυτό ποδήλατο
Sunny Facet Up: Bike buddies | Στήλες
Είμαι «ομιλητής» και κοινωνική πεταλούδα, επομένως αυτοί οι προηγούμενοι μήνες περιορισμένης κοινωνικής επαφής κουβαλούσαν τον ψυχισμό μου. Έχω δει πάρα πολλά γεγονότα οίκτο αυτή τη στιγμή, αν και είμαι ευλογημένος στο παρελθόν.
Υπάρχουν μέρες που ανακαλύπτω τον εαυτό μου σοβαρό για την αυτοεκτίμησή μου. Τι καλό είμαι; Είμαι ένας τύπος ανθρώπων που απλώς καταλαμβάνω μια περιοχή ακριβώς εδώ στη γη και εισπνέω αέρα που διάφοροι άνθρωποι θα μπορούσαν ενδεχομένως να τον χρησιμοποιήσουν σημαντικά καλύτερα;
Αρκετές εβδομάδες στο παρελθόν, ενώ μέσα στην λαβή ενός συναισθηματικού φανκ, ανέβασα το νέο μου ηλεκτρικό ποδήλατο για μια πρωινή κρουαζιέρα σε διαστημικούς δρόμους. Το τελευταίο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι ήμουν έτοιμος να γνωρίσω έναν τύπο ειρηνικών «στιγμών του Θεού».
Καθώς έκανα πετάλι σε προηγούμενα σπίτια, μερικές φορές χαιρετούσα τους ιδιοκτήτες και φώναζα έναν πολύ αναγκαστικό χαιρετισμό «Καλημέρα». Τα περισσότερα άτομα ήταν απασχολημένα κάνοντας εργασίες στον κήπο.
Καθώς έκανα πετάλι, έφτασα εδώ σε μια κυρία που έκανε βόλτα τον μικρό κυνόδό της. Αφού της ευχήθηκα ένα υπέροχο πρωινό, πρόσθεσα χαριτολογώντας: «Βλέπω ότι ο σκύλος σου σε πάει για βόλτα».
Χαμογέλασε καθώς συνέχισα το δρόμο.
Σχεδόν είχα ολοκληρώσει την εμπειρία μου στα έξι μίλια μόλις έφτασα εδώ σε αυτό το ίδιο κορίτσι για άλλη μια φορά. Καθόταν σε ένα κράσπεδο σε μια διασταύρωση, μαζί με τον λουριασμένο κυνόδοντα στην όψη της.
Όντας ο ντροπαλός, μη-άνθρωπος που είμαι, σταμάτησα στο σήμα παύσης και άρχισα να της μιλάω. Επειδή καθόταν, ρώτησα αν νιώθει καλά. Με διαβεβαίωσε ότι ήταν.
Κατέβηκα από το ποδήλατό μου και συνέχισα την επίσκεψη μαζί της. Ο σκύλος της, "Star", συνέχισε επιπλέον να επισκέπτεται (a.ok.a. yapping) μαζί μου.
Ένας παράγοντας οδήγησε σε ένα διαφορετικό, και γρήγορα συνειδητοποίησα ότι ήταν πρόσφατα χήρα. Ο επί 35 και πλέον χρόνια σύζυγός της πέθανε τον Ιανουάριο.
Δεδομένου ότι ζούσα ως χήρα για 23 χρόνια πριν από το να ξαναπαντρευτώ το 2006, κατάλαβα, αρκετά, τι ήθελε να κάνει.
Μεταξύ των διαφόρων θεμάτων, μοιράστηκα ότι πρέπει να είναι φόρμα για τον εαυτό της. Αν μοιάζει να κλαίει όλη μέρα, πρέπει να το κάνει. (Εκείνη παρατήρησε ότι είχε.) Πρόσθεσα ότι πρέπει να ασχολείται με τον εαυτό της κάθε τόσο, και να μην αισθάνεται ποτέ πραγματικά υπεύθυνη. Γρήγορα ομολόγησε ότι μερικές φορές σταματάει σε ένα κοντινό «στάντ» παγωτού.
Καθώς έριχνε πολλά δάκρυα, μοιράστηκα ένα αστείο χήρας μαζί της που της έφερε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της.
Συνειδητοποίησα ότι μένει μακριά από εμένα και προσπαθεί να βιώνει το ποδήλατό της κάθε λίγες μέρες. Ομολόγησα ότι απατώ χρησιμοποιώντας ένα ηλεκτρικό ποδήλατο, ωστόσο κάναμε σχέδια να κάνουμε μερικά χρησιμοποιώντας συλλογικά, μετατρέποντας σε «φίλους με ποδήλατο».
Αργότερα εκείνο το απόγευμα, πέρασα από το σπίτι της και της έδωσα ένα αντίγραφο του 70 σελίδων φυλλαδίου μου για χήρες με τίτλο «Sisterhood of Sorrow».
Η καταβεβλημένη στεφανιαία μου καρδιά ανασηκώθηκε εκείνη την ημέρα. Δεν είμαι κανένας ιδιαίτερος, ωστόσο ο Θεός με χρησιμοποίησε απροσδόκητα για να ελαφρύνει το βάρος της θλίψης ενός ξένου, τοποθετώντας με στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή.
Λόγω της χάρης του Θεού, είμαι άξιος. Λόγω της αγάπης Του που λάμπει από μέσα μου, δεν αναλαμβάνω απλώς την περιοχή.