داغ
راندن چرخه پایدار | بزرگراه های جهان
برای بسیاری از ساکنان شهرها ، انتخاب دوچرخه سواری به جای سایر روش های تحرک در آمریکای شمالی ، جنبه تکان دهنده تری در طی بیماری همه گیر COVID-19 به خود گرفته است. علی رغم اینکه اپراتورهای حمل و نقل تمام تلاش خود را برای اجرای نوعی فاصله اجتماعی می کنند ، دوچرخه سواران احساس امنیت می کنند که در محدوده اتوبوس ها ، تراموا ، قطارها و سایر اشکال حمل و نقل عمومی قرار ندارند.
اما پیش از همه گیری ، بسیاری از شهرهای آمریکای شمالی مقدمات دوچرخه سواری ایمن را ایجاد کرده بودند. تا اوایل دهه 2000 ، خطوط دوچرخه در آمریکای شمالی با فلسفه دوچرخه سواری طراحی شده بود - جایی که یک دوچرخه سوار از یک خط ترافیکی استفاده می کند ، گویی دوچرخه وسیله نقلیه است. این برای آن دسته از دوچرخه سواران که ادبیات مهندسی آنها را "قوی و نترس" می نامند - که اغلب یک مسابقه دهنده یا مسابقه دهنده سابق است - که با مخلوط کردن آن با تنهایی از فلز که عجله دارند ، خوب است.
با هم اما جدا از هم: خانواده ها از خطوط دوچرخه سواری ونکوور حتی در ساعات شلوغی لذت می برند © David Arminas / World Highways
اما از اوایل سال 2010 ، فلسفه دوچرخه سواری پایدار جایگزین دوچرخه سواری در آمریکای شمالی شد. این تفکر توسط هلندی ها در دهه 1970 ایجاد شد ، اما همچنین توسط مونترال در کانادا به عنوان یک فرزند پذیرفته اولیه در دهه 1990 ایجاد شد.
اکثریت قریب به اتفاق دوچرخه سواران از اختلاط آن با فلز خوشحال نیستند. تایلر گلی ، مهندس حمل و نقل و مدیر بخش کانادا در ایالات متحده می گوید: "نه چندان ترسناک ، سطح بالاتری از امنیت شخصی را می خواهند که به معنی خطوط دوچرخه جداگانه است که از همان ابتدا با توجه به ایمنی طراحی شده اند - برای رانندگان و همچنین دوچرخه سواران. مبتنی بر Toole Design * ، یک مشاور مهندسی که به شدت درگیر طراحی خط چرخه و جاده است.
آیا با کاهش قفل شدن Covid و افتتاح مشاغل و دفاتر بیشتر ، آیا افراد بیشتری سوار دوچرخه می شوند و از خطوط دوچرخه استفاده می کنند؟
"چه کسی جواب دارد؟ آنچه ما می دانیم این است كه برای ایجاد عادت های جدید ، اعم از ورزش ، رژیم یا سایر موارد 30 تا 60 روز اقدامات منظم لازم است. ”گلی می گوید كه در شهر ادمونتون در غرب كانادا مستقر است. "قفل در این مدت ادامه دارد و به مردم امکان می دهد تا تحرک مختلف را آزمایش کنند. مغازه های دوچرخه سواری در اینجا [در ادمونتون] به شما خواهند گفت که اخیراً با س questionsالات مربوط به دوچرخه غرق شده اند. به نظر می رسد بسیاری از مردم دوچرخه های قدیمی خود را تنظیم و به جاده برمی گردانند. "
سوال این است ، او می گوید ، آیا دولت به زیرساخت های مسیر دوچرخه سواری به عنوان بخشی از محرک برای چرخاندن اقتصاد پس از Covid نگاه می کند؟ "آیا آنها همچنین این را بخشی از برنامه تغییر آب و هوا و زیرساخت های سبزتر می دانند که به هوای تمیزتر شهری کمک می کند؟"
مسئله بیشتر افراد در طول Covid فاصله اجتماعی بوده است. این ممکن است در حمل و نقل عمومی سخت باشد ، اگرچه بسیاری از اپراتورهای حمل و نقل فاصله اجتماعی را در اتوبوس ها ، مترو و قطارها تعیین کرده اند. با این حال ، او می پرسد ، اگر این سیستم ها پس از همه گیری کوید از بین برود ، آیا مردم به سواری ترانزیت برمی گردند یا به راه رفتن و دوچرخه سواری ادامه می دهند؟
در نظر بگیرید که چگونه شهرها به لطف تعداد کمتری که در جاده ها هستند برخی از خطوط وسایل نقلیه کم استفاده را بسته اند و آنها را برای پیاده روی در دوچرخه سواری اختصاص داده اند. اکنون ممکن است افراد به ایده و فضای بیشتری برای پیاده روی و دوچرخه سواری عادت کرده باشند. وی می گوید: "همه اینها باعث شده است كه من ، خانواده ام و بعضی از دوستانم فرضیات راجع به افراد و گزینه های تحرك را زیر سوال ببریم."
به عنوان مثال ، کووید نیاز به امکانات بیشتر مانند مغازه های خرده فروشی ، فروشگاه های مواد غذایی و فروشگاه های مواد مخدر نزدیک به خانه ، در فاصله پیاده روی یا دوچرخه سواری را برجسته کرده است. "این می تواند مناطق استفاده از زمین شهری را تغییر دهد و الگوها و زیرساخت های سفر را تغییر دهد."
امن تر از آمریکای شمالی
گلی توضیح می دهد که دوچرخه سواری پایدار به معنای طراحی یک خط بر اساس دو داده است. "یکی ، انسانها اشتباه می کنند. دو ، بدن انسان در هر برخورد با وسیله نقلیه آسیب پذیر است. بنابراین شما یک خط دوچرخه و سیستم جاده ای طراحی می کنید که اشتباهات رانندگان و دوچرخه سواران را برای جلوگیری از آسیب جدی یا مرگ در بر داشته باشد. "
وی گفت ، رویکرد هلندی دو جنبه داشت. در جایی که سرعت وسیله نقلیه بیشتر از آن باشد که بدن انسان در صورت برخورد با آن تحمل کند ، آنها با ایجاد یک مسیر دوچرخه سواری دوچرخه سواران را از وسایل نقلیه جدا کردند. آنها شروع کردند به ورود آنها به شهرها و ایجاد شهرهای طولانی تر برای اتصال شهرها و شهرهای مختلف.
جنبه دیگر ایجاد خیابان های دوچرخه دوستانه بود که در آن دوچرخه سواری و پیاده روی بر استفاده کنندگان از وسایل نقلیه که موظف به رانندگی با سرعت کافی هستند اولویت دارند تا در صورت برخورد کسی آسیب نبینند. "اساساً ، شما افراد و وسایل نقلیه را فقط با سرعت کم مخلوط می کنید. در آمریکای شمالی ، طبق فلسفه دوچرخه سواری قدیمی ، شما هر دو کاربر را بدون در نظر گرفتن سرعت وسیله نقلیه مخلوط کردید و آنها جاده مشترک بودند. "
طراحی خط چرخه انواع جدیدی از تجهیزات دوچرخه را در خود جای داده است ، از مدل های باری و باری گرفته تا ماشین های خودنمایی © David Arminas / World Highways
این برای اقلیت کوچکی از دوچرخه سواران بسیار باتجربه که بسیار راحت در حال مرور ترافیک هستند خوب بود. این گروه هنوز وجود دارد. وی افزود: "آنها احتمالاً نمی فهمند كه در مغز و بدنشان استرس بالایی دارند اما می توانند این مسئله را مدیریت كنند. اکثر مردم نمی توانند. احساس امنیت نه چندان قوی و ترسناک کاری است که من در اینجا در ادمونتون ، در کلگری ، ویکتوریا ، اوکلند ، هوستون ، بوستون و وینیپگ انجام می دادم. "
دوچرخه سواری وسیله نقلیه همچنین به این معنی بود که یک دوچرخه سوار رفتاری را نشان می دهد که گویی دوچرخه وسیله نقلیه است و در جاده مشترک است. یک دوچرخه سوار وظیفه دارد که به طور وسایل نقلیه مسئولیت پذیر رفتار کند. "من فکر نمی کنم که مسئولیت مشترک در مورد ایمنی در زیر دوچرخه سواری تخریب شود یا در دوچرخه سواری پایدار دیگر نیازی به آن نباشد."
در اوایل دهه 2000 ، شهرهای آمریکای شمالی شروع به معرفی خطوط چرخه رنگ آمیزی کردند که از نظر جسمی از خطوط وسایل نقلیه جدا نبودند. ایده این بود که مردم احساس امنیت کنند و در واقع ایمن تر باشند.
"این باعث شد حداقل برخی از مردم احساس امنیت کنند اما این یک تعداد ناچیز از جمعیت بالقوه دوچرخه سواری بود. خطوط رنگ آمیزی شده بسیار باریک و اغلب در جاده هایی بودند که دارای سرعت بالای خودرو و حجم ترافیک بودند. " "بیشتر مردم هنوز حاضر نیستند در آن محیط دوچرخه سواری کنند. از نظر آنها ناامن و ناراحت کننده است. مردم همچنین اجازه نمی دهند بچه هایشان در آن محیط سوار شوند. "
به عنوان نمونه ، وی گفت ، تحقیقات در ادمونتون در حدود سال 2013 نشان داد که رانندگان اتومبیل ، که بسیاری از آنها دوچرخه سوار تفریحی بودند ، مشاهده کردند که از خطوط جدید رنگ شده زیاد استفاده نمی شود. آنها همچنین متوجه شدند که خطوط وسایل نقلیه آنها باریکتر شده است تا بتواند تکه کمی از جاده را در خود جای دهد. وی گفت كه رانندگان وسایل نقلیه از اینكه فضا را رها كرده اند "ناامید شده اند".
مونترال اول است
مونترال اولین شهر آمریکای شمالی بود که چالش ایجاد یک شبکه خط چرخه سبک اروپایی تر را پذیرفت. گلی می گوید ، ولو كبك * ، مستقر در مونترال ، پیشتاز سازمان های ترویج دوچرخه سواری بود كه در طراحی خط دوچرخه مشاركت داشتند. بسیاری از شهرهای آمریکای شمالی از راهنمای طراحی Velo Quebec به عنوان نمونه ای از آنچه می توان برای تشویق دوچرخه سواری در این قاره ، به ویژه در مناطق بیشتر در شمال شهری انجام داد ، استفاده می شود.
یکی از جنبه هایی که مونترال را متمایز کرده این است که مسیرهای دوچرخه سواری شهر به گونه ای طراحی شده اند که به راحتی از برف و یخ زمستان پاک می شوند. گالی می گوید ، با وجود اینکه زمستانهای شدید مونترال در بسیاری از مناطق شمالی ایالات متحده و بیشتر کانادا وجود دارد ، این مسئله نه در دهه 1990 مورد توجه قرار گرفت و نه حتی امروز. اما امروزه ، محبوبیت دوچرخه سواری به این معنی است که در بیشتر شهرها دوچرخه سوارانی وجود دارند که با دوچرخه هایی که اکنون برای سوارکاری زمستانی مجهز هستند ، هوای زیر صفر را تجربه خواهند کرد. این امر خصوصاً در مورد دوچرخه های به اصطلاح چربی که دارای لاستیک های بادکنک مانند و چسبنده هستند ، بیشتر صدق می کند. لاستیک های دوغاب مخصوص دوچرخه نیز موجود است.
"کالگری [جنوب ادمونتون] گزارش می دهد که حدود 30٪ از مسافران تابستانی در زمستان به رانندگی ادامه می دهند و در اینجا در ادمونتون از هر شش نفر یک نفر [17٪]. این بسیار قابل توجه است ، زیرا برخی از شبکه های دوچرخه سواری هر شهر به اندازه گذشته متصل نیستند و روش های پاک سازی برف و یخ هنوز در حال پیشرفت هستند. " حتی بیشتر قابل توجه است که دمای زمستان می تواند برای روزهای متناوب در حدود -20 درجه سانتیگراد باشد و برای چندین روز تا 35- درجه سانتیگراد کاهش یابد.
خوشبختانه ، شهرهای بیشتری اطلاعات مربوط به طراحی خط چرخه و داده ها را با یکدیگر به اشتراک می گذارند. بعضی چیزها چندان واضح نیستند ، مانند تغییر توالی چراغ راهنمایی برای استقرار دوچرخه سواران. "شبکه بیشتری از اشتراک اطلاعات وجود دارد که به تبادل افکار همتا به همتا کمک می کند. ما به عنوان یک مشاور ، با نشان دادن پیچیدگی های برنامه ریزی مسیر دوچرخه ، به مشتری خود نقشی ایفا می کنیم و مواردی را یادآوری می کنیم که ممکن است قبل از مناقصه درباره آنها فکر نکرده باشند. "
هنگام طراحی خیابان ، وسایل نقلیه طراحی دارید که به شما در انتخاب عرض باند و شناسایی شعاع های گوشه ای کمک می کند تا وسایل نقلیه بتوانند پیچ را پاک کنند. Golly توضیح می دهد که به طور مشابه برای مسیرهای دوچرخه سواری. دوچرخه به خودی خود وسیله نقلیه طراحی است و اکنون در اشکال و اندازه های مختلفی وجود دارد ، از دوچرخه های استاندارد گرفته تا دوچرخه های باری در حالت خوابیده ، حتی سه چرخه. در طراحی پیشرفته تر ، وسایل نقلیه تعمیر و نگهداری تابستان و زمستان باید در نظر گرفته شوند.
خیابان های دوچرخه سوار: سرعت پایین تر وسیله نقلیه می تواند آسیب جدی را در صورت برخورد با دوچرخه سوار در ویکتوریا ، بریتیش کلمبیا کاهش دهد © David Arminas / World Highways
وی می گوید: "در شهرهای سردتر ، ممكن است یكی از وسایل نقلیه طراحی برف روبی كوچك داشته باشد و عرض خط باید از فناوری موجود برخوردار باشد." "همچنین ، یک طرح باید شامل منطقه ای باشد که بتوان برف پاک شده را در آنجا ذخیره کرد تا برداشته شود. بنابراین طراحی خط بسته به میزان برفی که دارید ممکن است متفاوت باشد. فصل برف چه مدت است؛ دمای زمستان
"به عنوان مثال ، آیا برف به زودی پس از سقوط ذوب می شود؟ آیا برف برای فشار دادن ضخیم و سنگین است یا کرکی بیشتری دارد و به راحتی مقادیر زیادی از بین می رود؟ در ادمونتون ، آنها برای برف روبی برخی از رفتگرهای کوچک را که در فصول دیگر در مسیرهای پیاده روی در پارک ها استفاده می کنند ، استفاده می کنند. " "ممکن است یک شهر برای تجهیزات پاک کننده برف در خط جداگانه بودجه در نظر بگیرد."
اگر طراحی های حتی 10 سال پیش را مقایسه کنید ، به لطف طراحی های بهتر روی داده های بیشتر ، تعداد انواع خطوط دوچرخه در حال کم شدن است. ایده این است که استفاده از آنها بصری باشد. اما حتی با بهترین طراحی ، آموزش نحوه استفاده و سازگاری با آنها ، برای رانندگان و دوچرخه سواران لازم است. رانندگان می خواهند در مورد آنچه که باید مراقب باشند بدانند. حتی اگر عابران پیاده بخواهند به ایستگاه اتوبوس برسند ممکن است بپرسند که چگونه می توان از مسیر دوچرخه سواری استفاده کرد.
وی به اجرای خطوط جدید در ادمونتون و کالگری در کانادا و هیوستون در ایالت تگزاس ایالات متحده اشاره کرد. به رانندگان و دوچرخه سواران در چراغ راهنمایی یا محل توقف دوچرخه سواران ، در تقاطع ها یا رانندگانی که وسایل نقلیه خود را پارک می کنند ، مشاوره داده می شود.
وی می گوید: "به طور معمول این شهرها یک تیم خیابانی یا سفیران خیابانی دارند." "این افراد ، اغلب دانش آموزان در تعطیلات تابستان ، جزوه های اطلاعاتی را توزیع می كنند ، به س questionsالات پاسخ می دهند ، به دوچرخه سواران كمك می كنند تا از تقاطع جدیدی عبور كرده یا نظرات كاربران را برای برنامه ریزان شهر پایین آورند."
سایه ها
خطوط جاده و دوچرخه باید برای همه کاربران ، چه پیاده روی ، دوچرخه سواری یا رانندگی خوانایی داشته باشد. شما باید بدانید که قرار است چه کاری انجام دهید اما سایر افراد نیز باید انجام دهند. بنابراین علامت گذاری باید بصری باشد.
"محل قرار دادن کوسه ها به عرض جاده بستگی دارد. در یک جاده باریک ، احتمالاً در مرکز جاده خواهد بود. در خطوط عریض تر ، می توانست به سمت یک طرف جاده حرکت کند. "
اگر به اوایل دهه 2000 برگردید ، کوسه ها نشان می دادند که کجا باید در جاده دوچرخه سواری کنید ، بنابراین دقیقاً بر روی کوسه سوار می شوید. آنها به شما کمک کردند مکان خود را تعیین کنید. اما کوسه ها اغلب در جاده های پر سرعت و پر حجم بودند که بیشتر دوچرخه سواران در آن راحت سوار نمی شدند.
"بیشتر اوقات ، کوسه ها در جاده های کم ترافیک و کم سرعت یافت می شوند و بیشتر نوعی راه یابی هستند در مقایسه با مکانی که دقیقاً باید در جاده سوار شوید." (در بخش بزرگراه ها و ایمنی به ویژگی Safer with Sharrows مراجعه کنید؟)
فن آوری های دوچرخه سواری به دوچرخه ها ، سبک های مختلف دوچرخه مانند دوچرخه های برقی را می دهد که باید در طراحی خط قرار گیرند. "اوکلند در نیوزیلند شاهد رونق دوچرخه های الکترونیکی است زیرا این شهر بسیار تپه ای است. دوچرخه الکترونیکی از نظر بسیاری از دوچرخه سواران منطقی است. دوچرخه سواران تفریحی قدیمی ممکن است آنها را بخرند زیرا می خواهند سوار طولانی تر شوند. "
او می گوید که قوانین مربوط به دوچرخه های الکترونیکی با استفاده از خطوط دوچرخه هنوز در حال پیشرفت است. سرعت برخی از دوچرخه های الکترونیکی مسئله برخی از شهرداری ها است. با این حال ، همانطور که گالی اشاره کرد ، بیشتر اوقات کمک پس از یک سرعت مشخص ، به طور معمول 32 کیلومتر در ساعت ، و حداکثر سرعت کنترل می شود.
به هر حال بسیاری از دوچرخه سواران می توانند بدون کمک الکترونیکی با آن سرعت دوچرخه سواری کنند ، بنابراین دوچرخه سواران در حال حرکت با سایر دوچرخه سواران هستند. وی معتقد است که هر شهر یا شهرداری مقررات خاص خود را در مورد استفاده از دوچرخه الکترونیکی خواهد داشت.
گلی می گوید: "من امیدوارم که همه گیری حداقل محیطی را ایجاد کرده باشد که ما در مورد چگونگی شکل گیری جوامع آینده خود بحث کنیم و ما را مجبور کنیم که مواردی را که مسلم دانسته ایم زیر سال ببریم." "چیزی از زنگ بیدار شدن."
* Toole Design به انجمن آمریكایی مقامات حمل و نقل بزرگراه ایالتی - AASHTO - كمك می كند تا راهنمای خود را برای توسعه تسهیلات دوچرخه به روز كند. Toole Design از دهه 1990 در تهیه نسخه های مختلف راهنما کار کرده است.
سواری خشن برای Golly
تایلر گلی 38 ساله در استان ساسکاچوان کانادا متولد شد. وی دارای مدرک لیسانس مهندسی از دانشگاه آلبرتا ، در ادمونتون ، و مدرک کارشناسی ارشد مهندسی از دانشگاه کلگری است. او از سال 2018 با شرکت Toole Design همکاری داشته و مدیر گروه طراحی Toole کانادا است و در دفتر ادمونتون ، آلبرتا کار می کند.
تایلر گلی در شمال شرقی فرانسه و روی سنگفرش چالش پاریس-روبایکس در سال 2017 © تایلر گلی
گلی از سال 2015-2018 با گروه Stantec مستقر در ادمونتون همکاری داشت و تمرکز خود را بر روی تحویل پروژه های حمل و نقل پایدار در ادمونتون ، کانادا و ایالات متحده گذاشت. او به طور موقت به نیوزیلند فرستاده شد تا در خرید MWH توسط Stantec کمک کند. در آنجا ، او چارچوب کیفیت خدمات دوچرخه را برای شهر اوکلند ، نیوزیلند بررسی کرد.
با ادمونتون (2012-2015) وی یک ناظر کلی برای حمل و نقل پایدار بود. وی بر کارهای مربوط به توسعه ترانزیت محور ، خیابانهای اصلی ، پیاده روها و مسیرها ، مسیرهای دوچرخه سواری ، جنبه های مربوط به یکپارچه سازی حمل و نقل ریلی سبک ، و همچنین سیاست پارکینگ و قیمت گذاری نظارت داشت.
او یکی از نویسندگان کتاب راهنما و سری سخنرانی های متخصص محافظت از دوچرخه سواری مهندس حمل و نقل مهندس حمل و نقل مستقر در واشنگتن دی سی است. وی برای این کار جایزه بهترین پروژه 2018 شورای هماهنگی موسسه را دریافت کرد.
وی در بخشهای طراحی مجتمع دوچرخه و طراحی پیاده یکپارچه انجمن راهنمای طراحی هندسی کانادا برای جاده های کانادا همکاری کرده است.
گالی به راحتی اعتراف می کند که "آدم بیهوده دوچرخه سواری" است.