Filippino's wenden zich tot pedaalkracht tijdens het transport, SE Asia News & Top Stories

De heer David Llorito, 56, communicatiemedewerker bij de World Financial Institution, reed vroeger ongeveer 100 km per dag op zijn toerfiets.

In een van zijn avonturen voor het inpakken van fietsen in de laatste 12 maanden, slaagde hij erin om zijn nadering ongeveer 300 km door Panay-eiland in de centrale Filippijnen te trappen voordat een storm hem inhaalde.

Toen kreeg hier de pandemie van het coronavirus.

De laatste tijd fietst hij gewoon 15 km per dag.

“Ik maak er gebruik van voor het leveren van runs. Ik maak er gebruik van om naar open markten te gaan. Ik ben niettemin terughoudend om naar de winkels te gaan vanwege informatie dat het virus in de lucht zit, ”verklaarde hij.

Maar waar zijn vleugels zijn afgekapt, is hij blij dat hij nu extra medefietsers op de snelweg ziet.

Omdat het openbaar vervoer niettemin schaars is vanwege beperkingen op het gebied van onderdak om de geleidelijke ontwikkeling van Covid-19 te vergemakkelijken, wenden vele honderden Filippino's zich tot fietsen om hen naar de plek te brengen waar ze heen zouden moeten.

Fietsen promoten als verzengende truffels, met rekken bij zelfs high-end fietsenwinkels die leeg zijn.

Een kleine winkel in de wijk La Loma in Manilla moest zijn inventaris elke week aanvullen omdat fietsen zo snel als ze aankwamen werden opgepakt.

"We promoten zeven tot tien fietsen per week, veel meer dan vroeger", zegt prinses Dianne Barino, 10, een winkelbediende.

Instapfietsen die reclame maken voor vijfduizend peso's tot 000 peso's (S $ 7,000 tot S $ 140) zijn het populairst.

Het zijn niet alleen fietsen waar de vraag naar is.

"We promoten ongeveer 100 helmen per week", aldus mevrouw Barino.

De heer Llorito verklaarde dat hij zo snel mogelijk naar 4 fietsenwinkels ging op zoek naar een remset en een stoel publiceerde.

“Misschien krijg je deze elementen gewoon eerder dan de pandemie. Nu is het belangrijk om uw titel op een advertentie te zetten en te wachten, ”zei hij.

Drie van de vier mensen in Manilla kunnen zich geen auto of motor veroorloven. En met zeer beperkte bus- en oefenaanbieders, is de enige keuze voor veel om naar het werk of een kruidenierswinkel te gaan, zowel wandelen als trappen.

Het is niet verrassend dat de fiets het extra fascinerende is van de 2.

Een onderzoek door de e-commerce-aggregator iPrice Group heeft ontdekt dat Filippino's 3 keer zo vaak geneigd zijn om in juni online naar fietsen te zoeken die ze in juni kunnen kopen, net als in april.

Zelfs elektrische fietsen en scooters worden opgepakt. Google-zoekopdrachten naar e-bikes en e-scooters groeiden met maar liefst 189 procent, op basis van iPrice.

De heer Llorito hoopt dat dit hernieuwde enthousiasme onder Filippino's voor de fiets niet zal afnemen nadat de uitbraak van Covid-19 voorbij is.

Hij verklaarde dat de pandemie de federale overheid ertoe had aangezet infrastructuur te bouwen om fietsen als levensstijl te ondersteunen.

Bezoekersambtenaren leggen fietspaden aan langs wegen en snelwegen, en winkelcentra wijzen ten slotte parkeerplaatsen toe voor fietsen.

“Dat is een probleem. Hopelijk zal de passie onder modellen van inheemse autoriteiten doorgaan ”, aldus de heer Llorito.

Hij gelooft bovendien dat degenen die met de fiets zijn begonnen als onderdeel van hun dagelijkse routine er uiteindelijk een levensstijl van zullen maken, zelfs als het al als beschermd wordt beschouwd om zodra ze weer een praktijk of een bus reizen.

“Het is altijd zo gemakkelijk om uw individuele beenenergie te gebruiken om te manoeuvreren. Het geeft je een weg naar vrijheid. Het geeft je een manier waarop elke reis een bevredigende expertise is, ”zei hij.