Van Shanghai tot Stuttgart zonder ecologische voetafdruk

"Alleen degenen die het gevaar lopen te ver te gaan, kunnen vermoedelijk leren hoe ver men kan gaan." — TS Elliot

De Duitse werktuigbouwkundig ingenieur Joerg Gebers is geen dichter, maar hij is bereid om veel moeite te doen om weer van Shanghai naar zijn woonplaats in Stuttgart te reizen zonder een ecologische voetafdruk achter te laten.

Na vier jaar in China te hebben gewerkt voor het Duitse ingenieurs- en knowhowbedrijf Bosch, keert hij terug naar zijn woonplaats in een onderzeeërvormige vierwielige fiets die velomobiel wordt genoemd.

De 12,000 kilometer lange route van 10 weken die hij heeft uitgestippeld, gaat via de woestijnen van Noordwest-China en gaat verder via Kazachstan, Rusland, Oekraïne en Polen. Hij verliet Shanghai twee weken geleden.

Twee dagen voor vertrek zette de 51-jarige Gebers zich schrap voor omwegen en verschillende routes vanwege grenssluitingen als gevolg van een pandemie van het coronavirus.

"Iedereen zegt dat ik redelijk moet zijn en moet stoppen met dit concept", vertelde hij Shanghai Every Day op tijd. 'Ik weet niet eens of ik de reis vol kan maken, gezien de huidige omstandigheden. Maar als ik het niet probeer, dan zal het me geenszins lukken. Als ik alleen maar naar huis vlieg en dat de grenzen opengaan, zal ik daar heel veel spijt van krijgen.”

De velomobielreis, zei hij, is een manier om individuen te ontmoeten die wonen tussen de bekende gezichten die hij kent in Shanghai en Stuttgart. Hij is van plan zijn reis in beelden vast te leggen.

"Ik begin hier met een Shanghainees gezicht en eindig met een Duits gezicht", zei hij. “We zijn in ieder geval allemaal één mensheid. Ik moet nieuwe provincies leren kennen, woestijnen, steppen en de manieren waarop totaal verschillende mensen leven.

Gebers was vastbesloten om het reisverblijf klimaatneutraal te maken. Hij onderzocht talloze mogelijkheden om dat te doen, waaronder een elektrische fiets. De laatste 12 maanden besloot hij gebruik te maken van een velomobiel. Het is een door mensen aangedreven fiets in een aerodynamische behuizing van koolstofcomposiet waarmee de bestuurder tijdens het trappen weer kan gaan zitten. Uiterlijk lijkt het een futuristische skelter.

Er zijn slechts ongeveer 2,500 velomobielen op de snelweg over de hele wereld, en bestellingen voor de auto's hebben lange levertijden. Gebers bestelde 12 maanden van tevoren een in Europa gemaakte Quattrovelo. Het had een waarde van 8,000 euro (US $ 8,980) en kwam eind mei uit Europa aan.

"Het is een puur Europees product," zei hij, "en ik zal een in het Chinees gemaakte aanhangwagen op zonne-energie trekken om wat bagage en proviand op te bergen."

Hij voegde eraan toe: “China wordt onervaren. Steeds meer extra Chinese talen leggen lange snelwegritten af ​​op gewone fietsen, e-bikes of fietsen op zonne-energie. Het past bij mij om hier een duurzaam reisverblijf te beginnen.”

Zijn lounge voor vertrek zag eruit als een werkplaats, met instrumenten en talloze kabels die rondslingerden en volgepakte koffers die naar huis konden worden verscheept.

De 20-jarige zoon van Gebers en een goede vriend, beiden nu in Duitsland, zouden naar Shanghai vliegen om hem op de reis te liften, maar ze moesten afhaken omdat ze China niet konden binnenkomen als gevolg van coronavirusbeperkingen.

Gebers is noch een ervaren fietsbezitter, noch een ervaren avonturier. De langste fietstocht die hij ooit heeft gemaakt, was 1,000 kilometer door Europa samen met zijn zoon. De langste reis die hij op zijn velomobiel heeft gemaakt is 400 kilometer. Voor deze reis naar Duitsland verwacht hij dagelijks 200 kilometer, ofwel 10 uur, af te leggen.

De enorme omvang van zijn reis, het ontbreken van zijn reisgenoten en de kans op grenssluitingen zijn niet de enige uitdagingen die hij afvinkte voordat hij vertrok.

“Er is een kans om het coronavirus op te lopen of andere welzijnspunten te creëren”, zei hij. “Ik krijg te maken met technische problemen. Ik zou kunnen worden tegengehouden door de politie die dit soort auto's nog nooit heeft gezien.

Bij zijn eerste poging om eind juni door de straten van Shanghai te rennen, werd hij tegengehouden door de bezoekerspolitie, die de auto in beslag nam en hem een ​​boete van 100 yuan (US $ 14.62) oplegde voor het besturen van een elektrische auto zonder een geautoriseerd kenteken.

Volgens de politie staat een auto die vergelijkbaar is met de zijne niet op de lijst van geautoriseerde e-bike-modes in China en komt daarom niet in aanmerking voor een kentekenplaat voor gebruik op de weg.

Gebers voerde aan dat het geen motorvoertuig was - dat het puur door mensen werd aangedreven. Hij was eindelijk in staat zijn velomobiel terug te halen nadat hij de politie zijn aankoopbewijs had getoond.

"Veel Chineestalige netizens lieten feedback achter op mijn Weibo-account nadat ze de informatie hadden opgemerkt", zei hij. “Ze verzekerden me dat ik geen last zou hebben van hun woonplaats, dus daar ben ik niet al te bang voor. Veel Chinezen maken snelwegritten met fotovoltaïsche fietsen of driewielers, en dat is grotendeels hetzelfde.”

Om aan de wetgeving te voldoen, begon hij bij Waibaidu Bridge dicht bij de Bund op een dagelijkse fiets, waarbij de velomobiel per auto werd vervoerd. Toen hij het Dianshan-meer bereikte, dicht bij de grens tussen Shanghai en Suzhou, stapte hij over op de velomobiel. Hij werd later tegengehouden door de politie in Suzhou.

De politie van Suzhou informeerde hem over de richtlijnen voor Chinese bezoekers, maar ontroerd door zijn volharding en milieuvriendelijke plannen lieten ze hem gaan.

"Ik zei dat ik op bezoek ben in Europa, en dus besloten ze me eindelijk te laten gaan", zei hij tijdens een bezoek. "Leuk!"

Coronavirus is niet erg bang voor hem, maar hij heeft een ruime voorraad gezichtsmaskers bij zich.

“Ik moet presenteren dat we nu weer naar de reguliere ploeg moeten, ongeacht het virus. Er komt een virus, en er komt het volgende virus, en we moeten altijd weer terug naar normaal, 'zei hij.

Nu in zijn derde week van de reis, heeft Gebers uitstekend nieuws gekregen. Een reisgenoot, Sam Pang, vergezelde hem voor de rest van het Chinese deel van de reis op een dagelijkse fiets met fotovoltaïsche aanhanger.

"De Chinese etappe duurt 4 weken", zei hij, "Hopelijk gaan tegen die tijd alle grenzen langs de beste weg open."