Deze Filipijnse vrouwen overwinnen de pandemie in fietsen en trotseren monsters op de weg

"Bago ako sumakay, nagdadasal ako." (Vroeger dan ik reis, bid ik).

Dat is het ritueel van Diana Teofilo, een Engelse trainster en motorrijder uit Cainta, Rizal, elke keer als ze op haar fiets de snelweg op moet.

Het maakt niet uit of ze naar het werk fietst of naar de supermarkt, of dat ze een lange reis maakt of alleen een snelle rit door de metropool maakt. Ze bidt altijd voor haar veiligheid - en voor verschillende motorrijders zoals zij om ongedeerd naar hun locaties te komen.

“Ongeacht hoe veilig u probeert te zijn, er zijn niettemin uiterlijke elementen die kunnen optreden. Ik hoop dat het goed komt met ons allemaal motorrijders, dat we veilig naar ons werk gaan en naar huis gaan, 'zei Diana terwijl ze in een mengeling van Engels en Filipijns sprak.

Diana begon pas eind januari met fietsen naar haar werk. Het kan normaal gesproken twee tot vier uur duren om van haar werk in Bonifacio World Metropolis, Taguig, naar huis naar Cainta te reizen. Elke dag, zei ze, ontdekte ze dat ze haast had en dat haar humeur aan een zijden draadje hing. Het dagelijkse woon-werkverkeer had haar opvliegend en zorgelijk gemaakt.

“Het was mijn man die me beïnvloedde. Hij is een BMX-motorrijder, dus hij zei dat we een motorfiets moeten kopen, zodat jij ook aan lichaamsbeweging kunt doen,' zei Diana. "Sinds ik begon te werken, omdat je uitgeput bent in plaats van te sporten, slaap je het gewoon door," zei ze.

Steeds meer Filippino's zijn overgestapt op fietsen in plaats van vervoer nadat president Rodrigo Duterte afgelopen maart Luzon en verschillende gebieden in verbeterde groepsquarantaine (ECQ) plaatste als gevolg van de COVID-19-pandemie. De ECQ stopte de werking van het massavervoer, waardoor het rijdende publiek weinig keus had om naar de plek te gaan waar ze naartoe gingen: personeel in de frontlinie van de COVID-19-strijd en een paar niet-publieke medewerkers krijgen shuttles of gebruiken hun eigen auto's.

Hieronder gemodificeerde ECQ, fietsen, fietsen en elektrische scooters waren al geweest toegestaan ​​op de wegen wat velen ertoe bracht om noodgedwongen de tweewielige machine aan te pakken om zich te verplaatsen. In een Verslaggever op 17 mei meldden fietsverkopers en -distributeurs een stijging van de bruto-omzet tijdens de lockdown.

Pre-pandemie zou Yvonne, een kredietscore- en assortimentsmedewerker, normaal gesproken de UV Specific meenemen op haar woon-werkverkeer van Cainta naar Mandaluyong.

Toen zij en haar collega's zich echter meer dan drie maanden geleden moesten melden voor werk, had ze geen andere keuze dan te fietsen.

Ze had haar angsten zoals verwacht. Yvonne zei dat ze voor het laatst op een motorfiets reed toen ze nog in haar jeugd was. Ze zei dat ze erbij betrokken was, dat ze misschien al vergeten was hoe ze moest reizen of dat ze moeite had zichzelf in evenwicht te houden. Ze was ook niet gewend om op de hoofdwegen te fietsen.

“Vroeger overwoog ik, zou ik het aankunnen? Mijn maten instrueerden me zelfs: 'Kun je het doen? Aangezien je over een tijdje op de snelweg zou kunnen instorten en ik heb het al gezegd, heb ik eigenlijk geen alternatief,' zei Yvonne in het Filipijns.

Divine Campos, een moeder van twee dames, moest tijdens de pandemie ook overstappen op fietsen. Als verpleegster verbonden aan openbare scholen in San Mateo, Rizal, begon Divine zich zorgen te maken over hoe ze op haar werk zou komen als ze zich na de ECQ lichamelijk zou moeten melden.

Ze kocht aanvankelijk een e-bike, maar twee keer probeerde ze een U-bocht op de Marcos Freeway te maken om haar vakantiebestemming te bereiken - en twee keer merkte ze dat ze het niet kon.

Gedurende deze momenten zei Divine dat ze fietsers zag die hun fietsen op de voetgangersbrug droegen en dacht: “Wat een geluk hebben de motorrijders. Ze moesten gewoon hun fietsen dragen, geen nadeel.”

Twee weken lang dacht ze erover na of ze wel of niet zou fietsen van Pasig naar San Mateo. Ze kwam toen hier op de Fb-webpagina van MNL verhuist, een webgebaseerde groep die pleit voor het welzijn van fietsers en voetgangers in Metro Manila, en merkte dat ze dol was op vouwfietsen.

"Ik kocht de e-bike [toen] de volgende dag ontdekte ik iemand die vouwfietsen promootte", zei ze. "Dat is nadat ik aan [mijn] fietsreis begon."

Pinay Fietsforens

Er zijn totaal verschillende Fb-gemeenschappen gewijd aan Filipijnse motorrijders, zoals Tropang Vrouwen Fietsers en Padjak Pinay, onder anderen. Diana, Divine en Yvonne zijn eerder te zien geweest in berichten op Padyak Pinay, die vaak Filipijnse fietsforenzen in de stad onder de aandacht brengen.

Na drie maanden quarantaine besloot Jaramia "Geri" Amarnani de webpagina te plaatsen Pinay Fietsforens op Fb - een webgebaseerd beveiligd gebied gewijd aan Filipijnse fietsforenzen. Ze richtte ook een niet-openbare Fb-groep op, Pinay Bike Commuter Neighborhood, met medefietsende vrienden die ze ontmoette van MNL verhuist en Karen Silva-Crisostomo.

In lijn met Geri belicht ze de verhalen en getuigenissen van leden van Pinay Bike Commuter Neighborhood op de webpagina. Ze deelt ook infographics over fietsaanbevelingen, voornamelijk gebaseerd op haar expertise als motorforens, en publiceert ook verhalen van verschillende pagina's zoals Padyak Pinay en Mobiel in MNL nadat ze meiden motorrijders zijn.

"Het is geen wedstrijd voor mij van verschillende pagina's, ik wil gewoon dat Filipijnse fietsforenzen in de schijnwerpers staan, zodat we verschillende meisjes extra kunnen aanmoedigen om te fietsen", zei Geri. INQUIRER.net.

"De pandemie is begonnen en heel veel meisjes zijn in zekere zin gedwongen om met de fiets te pendelen", voegde ze eraan toe. “Het is een aparte kijk als je gedwongen wordt om iets te doen vanwege bepaalde situaties (versus) dat je het moet doen. Het is mentaal en ook lichamelijk zwaarder.”

De webpagina heeft momenteel meer dan 3,500 volgers sinds de conceptie afgelopen juni en is veranderd in een enclave voor Filipina's, zowel motorrijders als niet-motorrijders, om hun uitdagingen en mijlpalen op het gebied van woon-werkverkeer op de fiets te delen, en aan te moedigen en geïnspireerd te worden om te gaan fietsen.

Voor Geri is het bijna zes jaar geleden dat ze naar haar werk begon te fietsen. Net als Diana was ze onder de indruk van haar man, die bimodaal pendelde. Hij fietste van huis in Makati en parkeerde in Ayala voordat hij de bus nam naar Parañaque, de plaats waar hij eerder werkte.

“Elke keer dat hij thuiskwam, vertelde [hij] me over dit gevoel van vrijheid tijdens het fietsen. Als een meisje dat op kraambed gaat en 24/7 voor een kind zorgt en borstvoeding geeft, verlangde ik erg naar dat gevoel, 'zei ze. "Dus ik heb hem geïnstrueerd dat ik na mijn zwangerschap naar het werk moet fietsen."

En dat deed hij of zij. Sindsdien is ze niet meer gestopt.

Ongedisciplineerde automobilisten, gebrek aan motorstroken, intimidatie

Fietsen in de metropool is niet zonder gevaren. Afgezien van het tekort aan motorstroken in sommige gebieden, moeten motorrijders ook zorgen voor weerbarstige en agressieve automobilisten. Voor vrouwelijke motorrijders kan er ook het spook zijn van seksueel lastiggevallen en beschaamd worden.

Gewoon laatste 23 augustus, een verpleegster, Renz Jayson Perez, reed op zijn fiets toen hij werd aangereden door een zwarte pick-up op de hoek van Padre Burgos en Maria Orosa Streets in Manilla.

Perez werd als gevolg van beïnvloeding naar de bodem geslingerd en werd bij aankomst in het Philippine Common Hospital levenloos verklaard. De drijvende kracht van de auto vluchtte destijds het toneel, hoewel de eigenaar van de auto zich op 28 augustus aan de autoriteiten had overgegeven.

Diana vertelde Inquirer dat er gelegenheden waren dat ze tijdens het fietsen een gesprek moest voeren en chauffeurs moest confronteren, vooral degenen die werden uitgescholden voor hun onwil om de snelweg te delen.

“Zelfs als ik op het fietspad ben, kom ik toch vast te zitten, waardoor ik direct in gevecht ben geraakt met een coureur. Ten tweede de fietsen. Vaak heb ik er geen probleem mee als we nu de snelweg moeten delen, maar het probleem is dat motoren je graag afhakken,' zei Diana.

Omstandigheden als deze zijn bekend bij de vele meisjes, die hun terechte ervaringen hebben opgedaan in het omgaan met ongedisciplineerde automobilisten.

“Deze binnen de auto-industrie, PUV's en fietsen. De meerderheid zijn goede chauffeurs [maar] deze [die] gevaarlijk zijn, gevaarlijk zijn eigenlijk gevaarlijk. Ze schreeuwen naar je, spelden je vast, rijden naar je toe, toeteren naar je, vallen je lastig, typisch seksueel, alsof ze je uitlachen. Ze geven vooral niets om fietsers of voetgangers”, zei Geri.

Als pleitbezorger voor fietsen zei Geri dat ze gelooft dat permanent beschermde fietspaden van topkwaliteit, zoals die in Denemarken, in steden moeten worden aangelegd om ze fietsvriendelijk te maken.

Yvonne zelf heeft zich laten toeteren door een bestuurder van een SUV zodra ze in Ortigas aan het fietsen was.

“Het was een go-bord en de auto naast me toeterde zo hard naar me. Ik schreeuwde: 'Je bent onbeleefd!' als gevolg van kocht ik geschrokken. Het is moeilijk nadat ze je hebben laten schrikken, omdat je uit balans raakt, 'zei Yvonne.

Voor Divine lijkt het alsof automobilisten geen respect hebben voor motorrijders.

"Zelfs voetgangers worden niet vereerd, hoe veel meer motorrijders?" zei ze. 'Het is de bedoeling dat ze de snelweg delen. Het feit dat je in een motorvoertuig zit, wil nog niet zeggen dat je de koning van de snelweg bent.”

Diana deelde ook haar ervaring om fysiek beschaamd te zijn als een gigantisch meisje dat fietst. Er zijn gelegenheden, zei ze, dat ze aan het fietsen was en ongerechtvaardigde feedback van hangjongeren op straat kon krijgen.

'Hé mevrouw, dat is goed! Je wordt geil van het fietsen omdat je enorm bent' of 'Oh, de band is lek omdat de berijder zwaar is'. Als dat gebeurt, negeer ik ze gewoon, ik vecht niet meer, hoe triest het ook is, 'zei Diana.

Voordelen van fietsen

Ongeacht de misstanden die deze Filipijnse motorrijders op de snelweg hebben bedreven, één factor is duidelijk: deze zijn niet voldoende om te voorkomen dat ze fietsen, vooral wanneer de voordelen opwegen tegen de gevaarlijke dingen.

Sinds ze begon met fietsen, zei Diana dat ze nu extra tijd heeft voor zichzelf, haar man en haar huisdieren. Ze was ook afgevallen, werd extra alert en gecentreerd en was bereid te bezuinigen op wat ze anders aan vliegtickets zou hebben uitgegeven.

Geri zei dat ze zich sterker voelt en dat haar uithoudingsvermogen is verbeterd door fietsen. "Ik fiets niet naar het werk om extra kilo's kwijt te raken, maar als ik naar mijn eerdere foto's kijk, zie ik er nu hoger uit", zei ze. “Het heeft me bovendien geld bespaard. Een zeer krachtige factor is tijd! Extra tijd voor mijn huishouden. [Over] dertig minuten ben ik thuis.

In het geval van Divine is haar oudste dochter door haar enthousiast geworden over fietsen.

"Ze is van plan [ook] te fietsen, dus kocht ze haar persoonlijke vouwfiets", zei Divine. “Het is voor ons elk weekend een soort binding geworden. Zolang ze geen werk heeft, fietsen we collectief.”

Yvonne zei dat ze nu niet te laat op haar werk komt vanwege het fietsen. Het heeft ook wonderen gedaan voor haar angstgevoelens en heeft haar in staat gesteld hogere slaapgewoonten te ontwikkelen. Ze vindt het ook leuk dat ze klaar is om voor de atmosfeer te zorgen, omdat fietsen de luchtvervuiling vermindert.

Niet-ingewijden vinden fietsen op de vloer misschien ontmoedigend, maar zorgen, in alle nieuwe problemen, lijkt in de regel een standaardreactie.

"Alle mensen ervaren dat, je wordt eerst bang, maar naarmate de tijd verstrijkt, bouw je je zelfvertrouwen op", suggereerde Divine. 'Ze weten het pas als ze het uitvechten. Ze beginnen eerst in de straten van hun buurt en uiteindelijk komen ze uit op de snelweg.”

Diana voegde eraan toe dat dames aan de zware kant niet gehinderd moeten worden als ze ooit ontmoedigd raken om een ​​poging te wagen om te fietsen.

"Dat is een goede trein, want ik heb het al getraind, dus dat is goed voor ons lichaam", zei ze. 'Als ze de instructie krijgen dat ze dik zijn of het slachtoffer zijn van bodyshaming, wat dan nog? Let hier niet op. Fietsen is voor iedereen, fietsen is voor iedereen.” MET RAPPORTEN VAN KRIXIA SUBINGSUBING EN NIKKA G. VALENZUELA

TSB

Leer daarna

KEUZE VAN DE REDACTIE

MEEST GELEZEN