Nagemaakte gigantische #Lange fietsreis na 16-jarige jongen

Onlangs kwam ik een artikel tegen met een hoge lezing. Laat me het opschrijven zodat je het weet. Dit is het relaas van een 16-jarige fietser. Ik respecteer hem.

E-bike is voor de meeste mensen slechts een eenvoudig vervoermiddel. Maar voor mij draagt het mijn ziel, draagt het mijn jeugd.

In het begin is elektrisch fietsen om geld te besparen, nu denkt mijn familie allemaal dat ik "drugs gebruik", om op een elektrische fiets te veel verliefdheid te rijden. Na vier jaar gebruik van e-bikes zijn de techniek, ervaring en kennis mee veranderd met de uitrusting. De verandering van uitrusting is getuige geweest van de problemen en obstakels die ik ben tegengekomen op de fietsweg, evenals mijn groei helemaal.

In 2016 kreeg ik mijn eerste mountainbike, gigantische atx777. In die tijd was ik verliefd op het rijden op een elektrische fiets, en ik zou fietsen om buiten te spelen wanneer ik vrij was. Ik begon ook te bezuinigen en geld te sparen om mijn elektrische fiets te upgraden. Het was de eerste keer dat ik het plezier van fietsen ervoer, ook al zou het gevuld zijn met vreemde en zelfs gekke dingen.

Ik was toen nog een beginnende wielrenner en wist niet welk niveau ik wilde bereiken. Mountainbiken, doen wat een racefiets doet. Verre van het besef van het echte plezier van mountainbiken, stak ik elke dag de straat over en maakte ik een lange reis in het weekend.

Kijkend naar mijn gemodificeerde JAVA hard fork, weet ik dat ik toen een leek was. Volgens de algemene plotontwikkeling zal ik mezelf binnenkort in de armen van de straatauto werpen.

Maar een film die een kuil in de weg werd en wat ik wilde bereiken. Ik denk dat deze film ook de reden is dat veel wielrenners gaan mountainbiken. Dat is juist. De film is .

Kijk hoe ruiters door de gobi-woestijn in Xinjiang, Noord-Utah, Kafayat in Argentinië en Nepal razen en coole stunts doen. Ik denk dat het een moment is, ik weet echt dat elektrische mountainbike open "juiste manier" is, weet wat ik wil.

Maar mijn slechte vaardigheden zijn... Vanaf dat moment begon ik allerlei kennis over elektrische mountainbikes te leren, en als ik tijd had, oefende ik op verschillende plaatsen mountainbikevaardigheden. De eerste keer de berg op, hoewel klaar, maar ik houd nog steeds trillend de rem vast, een beetje naar beneden glijden. Gelukkig was de val niet ernstig, en zelfs best vrolijk.

Sinds ik "het goed heb", ben ik aangesloten op elektrische mountainbikes. Na school ging ik naar huis, maakte mijn huiswerk af en ging naar buiten om te oefenen met de E-bike. In het weekend en op feestdagen moet je, als je mij wilt vinden, de bergen in, want bijna altijd ga ik weer met de elektrische fiets naar de bergen.

De atx777 is een beetje gênant geworden omdat de technologie en intensiteit van elektrisch fietsen zijn verbeterd. Apparatuurupgrades volgden. Vanwege budget enzovoort, verschillende aspecten van factoren, en uiteindelijk werd de algemene meta ht mijn nieuwe strijdwagen, vergezelde me op een elektrische fiets op de weg, meer lopen, verder. En Atx777 bleef zijn rol spelen, werd mijn dagelijkse wandelhulpmiddel.

Apparatuur heeft een kwalitatieve verandering, ook de technologie moet mee. Na de verandering werd de praktijk een "huiswerk dat je moet maken" in je vrije tijd. Met oefenen is de techniek veel verbeterd. Achterrolschaatsen, vast achterwiel, konijnensprong enzovoort kunnen naar believen worden bediend.

Het plezier van fietsen is, naast jezelf uitdagen en het prachtige landschap voelen, ook een soort geluk om met goede broers en vrienden te zijn. Iedereen samen, elektrische fietschat, uitwisseling uitwisselingstechnologie is ook erg blij.

Hier wil ik ook de broeders bedanken die me de hele weg vergezelden, bedankt.

Met de toenemende speeltijd kan hardtail geleidelijk aan niet meer voldoen aan mijn vereisten voor uitrusting. Ook de verandering van softtail staat op de agenda. Echter, wegens geldgebrek uiteindelijk alleen overstappen op bovenstaande softtail. Het is een oud structureel apparaat. Het bleef me ook lang bij, waardoor ik de weg vrijmaakte om te rijden.

Ik had moeite met mijn techniek tijdens het wisselen van de softtail. Lange praktijk heeft slechts bescheiden vooruitgang geboekt. Mijn meer bekwame vrienden in de kring stelden voor dat ik een "auto" zoals een straat zou opzetten om mijn vaardigheden te oefenen. Ik was toevallig ook erg geïnteresseerd in Danny's straatklimfietsvideo.

Dus ik had mijn eerste straatklimfiets. Hoewel het heel gebruikelijk was in de configuratie, hielp het me door het knelpunt van de technologie heen te breken en boekte ik grote vooruitgang in mijn technologie.
▲ Ik was een man met drie auto's

Rijdt al meer dan twee jaar op elektrische fietsen en nam niet deel aan een formele wedstrijd. De ene is omdat er geen geschikte lucifers zijn in Nanjing en in de buurt, en de andere is omdat ik op dat moment een beetje bang was. Maar ga altijd vooruit.

De eerste race van War Horse City werd gehouden in Nanjing, wat mijn eerste race was. Ik overwon mijn angst en ging de wedstrijd met een normaal hart tegemoet. Uiteindelijk heb ik een goed resultaat behaald, wat volgens mij ook een vooruitgang voor mij is.

Rijdt u als “fietser” niet als het sneeuwt? Echt niet. Dit is de laatste keer dat ik met deze strijdwagen zal vechten. Omdat mijn speelpad steeds ongelijker wordt, wordt het stilaan ondraaglijk. Ook overstappen staat op de agenda. Maar ook het kiezen van een e-bike is een lastig probleem geworden.

Naarmate de budgetten groeiden, namen ook de keuzes toe. De strijdwagens zijn oogverblindend. Elk heeft zijn eigen unieke technologie, elk heeft zijn eigen highlights. Maar uiteindelijk koos ik voor reus. Dus mijn actieve strijdwagen, reus bewind sx.

Wanneer elektrische fietsen beter worden, ontstaan er problemen. De gecompliceerde dvo voor- en achterblazen zijn een probleem voor de doctrine, en de speciale specificaties van de achterste blazen maken het moeilijk om de veer te vervangen bij een hoger aantal kilo's. Echter, na continu leren en proberen, worden deze problemen uiteindelijk met succes opgelost. De veer is ook afgestemd op SLH. Met het continue rennen in de regeerperiode verbetert ook mijn techniek met het verbeteren van de strijdwagen.

Geleidelijk aan leek de nanjing-route me niet tevreden te stellen. Ik wilde naar buiten, buiten de gebaande paden treden en de wereld zien. Omdat ik nog steeds een middelbare scholier ben en ik nog tijd, ouders, budget en andere redenen heb, heb ik het nooit kunnen bereiken. Maar na niet-aflatende inspanningen kreeg ik eindelijk de wens om elders naar het mountainbikepark te gaan om te studeren.

Toen ik naar bp park kwam, de eerste keer dat ik contact opnam met de parkroute, was ik een beetje in de war. Gelukkig paste ik me er met begeleiding van senioren snel aan aan. Ik leerde ook vliegende zak voor de eerste keer. Omdat, in nanjing, wat allemaal geen tas is, vraag me niet waarom niet repareren, zeggen dat velen gewoon willen huilen.

Hoewel er geen tassen zijn in Nanjing, zijn er genoeg stenen in Nanjing. Dus om te zeggen waar Nanjing-rijders het meest bang voor zijn, dat zijn allerlei soorten rotsen. Anderen waren nerveus over de chaos, maar we genoten van onze rit. (Ik weet zeker dat iedereen die ooit in het yongfeng BPBP-mountainbikepark is geweest, weet waar het op de foto staat.)

Toen ik naar bp kwam, nam ik ook deel aan de eerste echte downhill-race van mijn carrière. Deelgenomen aan een wedstrijd genaamd de rookie-groep, wat eigenlijk de duivelsgroep is (vergeet niet dat de rookie-groep een snellere gemiddelde score heeft dan de algemene groep...). Tot slot behaalde ik ook nog een goed resultaat “duivelsgroep” als tiende.

De bergen worden beter, net als de straatfietsen. Nieuwe auto's brengen ook nieuwe ontwikkelingen met zich mee.

Het artikel tot het einde, ik heb nog een lange weg te gaan, want ik ben pas 16 jaar oud. Ik hoop dat ik voor altijd zo kan spelen en nooit zal vergeten waarom ik in de eerste plaats voor fiets heb gekozen.