Elektrikli bir takviye, 'burbs'lara uzun mesafeli bir bisiklet yolculuğu yaptı

Çarşamba günü ilk yüzyıllık (100 mil) deneyimimi tamamladım. Farklı uyuşturucularla ilgili çalışmalarım aracılığıyla tanıdığım bir üyem, BIPOC (Siyahi, Yerli ve Renkli Bireyler) için ücretsiz vücut çalışması seansları sağlıyordu. Kuzey banliyö Grayslake'te yaşıyor ve nadiren bisiklet gezilerinden güzel görüntüler paylaşıyor. uzay. Başlangıçta uzun kuyruklu elektrikli kargo bisikletimi Metra banliyö trenine götürmeyi düşünüyordum, ancak bisikletlerle ilgili sigorta poliçelerine ek olarak geldiğimde, evimden 40'tan fazla mil uzakta bisiklet sürmem gerektiği benim için açıktı. Rogers Park'ta.

Metra'nın bisiklet politikası “Bisikletçiler ve e-scooter müşterileri, kondüktörlerin yardımı olmadan binebilmeli ve trenden inebilmelidir.” Bisikletimin 60 lbs'nin üzerinde olması durumunda, onu kendi başıma yükseltmek benim için oldukça zahmetli olabilir. Üstelik Metra'nın bisiklet kapsamı şunu belirtiyor: "Tekerlekli sandalye yükseltmesi, bisikletleri veya e-scooter'ları yüklemek veya boşaltmak için kullanılamaz." Ve bir kargo bisikletini bir Metra aracına taşıyabilecek olsanız bile, boyutu muhtemelen zor olacaktır, çünkü yönergelerde "Bisikletler ve e-scooter'lar 70 inç'i geçmemelidir." Süper bir dünyada Metra'nın trenleri, herhangi bir sıklıkta motosikleti sürmenize veya bisiklet sürmenize izin verirdi, ancak biz orada değiliz. Olduğu için tatil yerime pil ve kas enerjisi karışımıyla ulaşmak isteyecektim.

Courtney Cobbs, yeni elektrikli kargo bisikletiyle birlikte 5 Yıldızlı Ev Bisikleti'nde.

Deneyimin sabahında heyecanlıydım ama aynı zamanda biraz da gergindim. Yaralanır mıydım? Onu canlı bir şekilde eve getirebilir miyim? Yanlış yere düşer miyim? Öfkeli sürücülerle karşılaşır mıyım? Deneyimimin genel olarak güzel olduğunu bildirmekten memnuniyet duyuyorum. İklim mükemmeldi: güneşli ve 80 seviye. Yol boyunca gülümsemeler, baş sallamalar ve “merhabalar”la karşılaştım. Bununla birlikte, bir otoyoldaki bağlantı noktasına giderken "Sokağı Paylaş" göstergeleriyle bana korna çalan bir damperli kamyon şoförünün ayrıntılı ismi nedeniyle bu yolculuğa B-derecesi vermem gerekecekti. Yanlış hatırlamıyorsam, köpekbalıkları (bisiklet ve şivron sembolleri), Önceki Deneyimsiz Körfezi Sokağı. O kadar şaşırmış ve beni ezeceğinden korkmuştum ki otoyolun kenarına düştüm. Çok şükür herhangi bir kaza geçirmedim ama oldukça sarsılmıştım.

Rogers Park'tan Grayslake'e giden bir motosiklet rotası (Courtney'nin gerçek başlangıç ​​veya bitiş noktaları değil.) Resim: Google Haritalar

Kullandığım bisiklet yollarını çok sevdim: Deneyimsiz Körfez Yolu, Skokie Vadisi Bisiklet Yolu, Desplaines Nehri Yolu ve Casey Yolu. Bununla birlikte, parkurları her ne kadar çok sevsem de, bunlar caddedeki korumalı bisiklet altyapısına alternatif olamaz. Bu yolların tamamen eğlence amaçlı inşa edildiği tecrübelerime göre bir kez daha ortaya çıktı. Deneyim evindeki Tecrübesiz Körfez Yolu'ndaki deneyimim, yol boyunca aydınlatma olmaması nedeniyle oldukça korkutucuydu. Gezinmeme yardımcı olacak bisikletimin güneş ışığına sahiptim, ancak karanlık saatlerde oldukça gizlenerek saldırıya uğramış olabilirim. Yolun kenarında birkaçımızla karşılaştım ve içlerinden sadece bir tanesi hafifti. Biraz sinir bozucuydu. Winnetka'daki Sheridan Caddesi bisiklet şeridi gün boyunca iyiydi ancak akşamları boyalı şeritte bisiklet sürerken kendimi güvensiz hissettim. Büyük ölçüde Sheridan Caddesi boyunca kaldırımı kullandım ve sürücülerin boyalı bisiklet şeridinin yolunu kucakladığını fark ettim.

Eve varır varmaz kilometre sayacıma 82 mil kaydetmiştim. Bu yüzden pilimi biraz şarj ettim ve 20 mili kesintiye uğratmak için fazladan 100 mil daha kaydetmek üzere tekrar dışarı çıktım. Küçük otomotiv sitesi ziyaretçileriyle sokakların sessizliğini sevdim ve yaşadığımızda hepimizin gergin yöntemlerimizde gerçekten sakin hissedebildiğimiz bir dünya hayal ettim.