Güney Utah'daki elektrikli bisikletler - belki de sandığım bela değildi

NS. GEORGE - Yolculuğumun yaklaşık yirmi dakikasında tepe özel evime geliyor. Ona bayılıyorum, yenmek için çabalıyorum. Haftada 4 ila 6 gün, Güney Utah'daki bir tepenin bu canavarlığına, bana izin verdiği treni gerçekten sevdiğim için dağ bisikletimle saldırıyorum.

Bu yaz sezonu diğerlerinden daha büyük, başkalarının da aynı merakı paylaştığını keşfettim. Tırmanışıma doğru eğilirken, pedalları pompalarken, klipslerim nedeniyle kaldırırken, damlarken - erken saatlerde bile dışarıda zaten 90 seviyeydi - nefes alıp soluyorum, beni yukarı iten sessiz bir mantra ile kendimi yumurtalıyorum ve Ondan sonra onu duyuyorum: Solumda ve altımda güzel bir "ching ching" sesi. Uyuşan bileklerimden yaklaşık yedi saniye kadar yalvararak, şahit olmak için dönüyorum: Elektrikli bisikletler üzerinde bir çift “biz”; dik, rahat, güçlükle nefes nefese ve tepede hızlanıyor ve beni geçiyor!

İnanıyorum ki yüzlerindeki zevk ve beni çıldırtan şey çaba sarf etmiyor. (Döngü müyüm? Öğrenin, siz belirleyin). Nefesimin altında “gerçek bir bisiklet al” gibi bir iğrenç mırıldandım ve bir daireye vardığımızda onları yakalayabileceğimi biliyorum, ancak beni en zayıf, rüzgar emen ve bir tepeye pompalayarak yakalıyorlar. En kötüsü, geçerken "seyir" ile eğleniyorlar.

Yasal fizik kurallarına meydan okuyarak veya belki de bisiklet yolunun bu hileleri için herhangi bir yasal kural yoktur, kaldırımları takip ederler, ziyaretçilere karşı kısa çizgiler, yukarıda belirtilen bisiklet parkurları, geçerken meraklarını "çalarlar" ve hoş bir "naber" onlar geçerken. Bu eşyalar bisiklet mi? Motorlu arabalar mı? Kimse şaşırtmayı düşündü mü? COVID-19 kesinlikle ekstra bisikletçileri dışarıya ve güzel alanımıza getirdi. Benim (büyük olasılıkla psikolojik) dezavantajım, çok fazla kişinin elektrikli bisikletlerde olması!

Böylelikle, bana verilen her biriyle (her zaman bir sebepten dolayı tepede) kızgınlığım gelişiyordu. Yine de son zamanlarda, yine de, Güney Utah'ın bu elektriksel belalarının, kendi tepe tırmanma yeteneklerimin sınırlamaları nedeniyle başlangıçta ortaya koyduğum kötü varlıklar olmadığını anlamaya başladım. Gerçekte, dairedeki bu anlarda, her şeyi dışarı atıp daha önceki bir hakareti kapattıktan sonra, onlara sahip olacağımı biliyorum. Onları alacağım! (30 mil / saate kadar çıkabilecek bir tür serseri sorunları olana kadar). Bununla birlikte, kendi ürettiği bu saçma sapan "mücadelenin" bir tezahürata dönüştüğünü şimdiye kadar anlamış değilim.

Bir tepede teslim edilmekten nefret ederken, elektrikli bisikletler kendi sağlık hedeflerime kar sağlıyor.

Orada, yan yana dolaşıyorum, kendimi biraz zorluyorum, ta ki - bir tane daha gidene kadar! O benden en az 20 yaş büyük ve beni bir kez daha geçiyor! Bu hakaret, beni "gerçek bir bisikletin" neler yapabileceğini belirtmek için daha zor olanı pompalamaya zorluyor. Bu elektriksel pislikleri kullanan “biz” lerden herhangi biri, benim gerçekten hissettiğim şaşkınlığın küçük bir miktarını bile algılıyor mu? Aslında değil! Sadece dışarıda mükemmel vakit geçiriyorlar, doğa ile eğleniyorlar ve Güney Utah'ın çekici bir parçası hepimiz kalıyor.

Elbette, önemsiz ve küçük oluyorum.

Yine aydınlığa. Onların varlığında hissettiğim öfkeyi (kıskançlığı) değiştirdi. Beni ekstra güç ve güvene itmek için buradalar. Farkında olmadan sağlık koçları gibi, beni istemeden de farkında olmadığım hız ve yeteneklere doğru ittiler!

Son hafta, onu yakalayıp yanından geçerken (apartman dairelerinde) bir adamla bile konuştum. "Bu sorunlar ne kadar maliyetlidir?" Sorguladım. "Yaklaşık 40 mil kadar küresel," diye yanıtladı, istediğiniz kadar açık sözlü, hiçbir durumda soluksuz değildi.

Kırk mil !? Genellikle 20'den fazla yapmam!

Ne geri dönecek?

Büyük olasılıkla bazı çareler yardımcı olacaktır. Belki biraz dua.

Ancak, tam burada elektrikli bisiklet için! Yöntemiyle bir tepeye tırmanmak istemeyen, parlayan havamızı solumak, düpedüz güzel bir topografya ile eğlenmek istemeyen bireyleri dışarı çıkaracaktır. Bunun için daha yüksek olacaklarını biliyorum. Şimdi, bunun için daha yüksekteyim.

Zillerinizi çalın, elektrikli bisikletçiler, ben muhtemelen "Günaydın! Beni daha sağlıklı bir insan yaptığın için teşekkürler! "

BRIAN STRASMANN, Washington County tarafından sunulmuştur.

Editöre Mektuplar, St. George Information'ın, editörlerinin, çalışanlarının veya bilgi katkıda bulunanların ürünü değildir. Kabul edilen konular ve verilen görüşler, bunları gönderen belirli kişinin görevidir. St. George Information'ın ürününü veya fikrini kopyalamazlar ve teknik tür ve biçimlendirme için yalnızca hafif düzenleme yapılır.