16 yaşında bir çocuktan sonra yeniden yaratılan dev #Uzun bisiklet yolculuğu

Geçenlerde okuması yüksek bir makale ile karşılaştım. Bilmen için yazmama izin ver. Bu, 16 yaşındaki bir bisikletçinin hikayesi. Ona saygı duyarım.
 
E-bisiklet, çoğu insan için sadece basit bir ulaşım aracıdır. Ama benim için ruhumu taşır, gençliğimi taşır.
   
Başlangıçta, elektrikli bisiklet sürmek paradan tasarruf etmektir, şimdi ailem hepsi elektrikli bisiklet sürmek için "uyuşturucu kullandığımı" düşünüyor. Dört yıllık e-bisiklet kullanımının ardından, ekipmanla birlikte teknoloji, deneyim ve bilgi değişti. Ekipman değişimi, bisiklet yolunda geçtiğim zorluklara ve engellere ve büyümeme tüm yol boyunca tanık oldu.
   
2016 yılında ilk dağ bisikletimi dev atx777 aldım. O zamanlar, elektrikli bisiklete binmekten çok etkilenmiştim ve ne zaman boş olsam dışarıda oynamak için bisiklete biniyordum. Ayrıca elektrikli bisikletimi geliştirmek için cimri yapmaya ve para biriktirmeye başladım. Tuhaf ve hatta aptalca şeylerle dolu olsa da, bisiklet eğlencesini ilk kez deneyimledim.
 
O zamanlar hala acemi bir bisikletçiydim ve hangi seviyeye ulaşmak istediğimi bilmiyordum. Dağ bisikleti sürmek, yol bisikletinin yaptığını yapmak. Dağ bisikletinin gerçek eğlencesinin farkına varmak bir yana, her gün caddenin karşısına geçtim ve hafta sonları uzun bir yolculuğa çıktım.
 
Değiştirilmiş JAVA sert çatalıma baktığımda, o zamanlar bir meslekten olmayan kişi olduğumu biliyorum. Genel arsa gelişimine göre, çok geçmeden kendimi yol arabasının kollarına atacağım.
 
Ama yolda bir çukur haline gelen ve başarmak istediğim bir film. Bence bu film aynı zamanda birçok bisikletçinin dağ bisikletine gitmesinin nedeni. Doğru. Film .
 
Sincan, kuzey Utah, Arjantin ve Nepal'deki kafayat'taki gobi çölünde havalı gösteriler yapan binicileri izleyin. Sanırım bir an, elektrikli dağ bisikletinin “doğru yöne” açık olduğunu gerçekten biliyorum, ne istediğimi biliyorum.
   
Ama benim zayıf becerilerim… O andan itibaren elektrikli dağ bisikletleri hakkında her türlü bilgiyi öğrenmeye başladım ve zamanım olduğunda, çeşitli yerlerden dağ bisikleti kullanma pratiği yapıyordum. Dağa ilk kez çıktığımda, hazır olmasına rağmen yine de freni titreyerek tutuyorum, biraz aşağı kayıyorum, yine de dikkatli ol, ama yine de güreş sabit kalıplarından kaçamadım. Neyse ki, düşüş ciddi değildi ve hatta oldukça mutluydu.
   
"Doğru anladığımdan" beri, elektrikli dağ bisikletlerine bağımlıyım. Okuldan sonra eve gittim, ödevimi bitirdim ve E-bisikleti uygulamaya gittim. Hafta sonları ve tatillerde beni bulmak istiyorsan dağlara gitmen gerekiyor çünkü neredeyse her zaman dağlara tekrar elektrikli bisikletle gidiyorum.
   
Atx777, elektrikli bisiklet sürme teknolojisi ve yoğunluğu geliştikçe biraz utanç verici hale geldi. Bunu ekipman yükseltmeleri takip etti. Bütçe ve bunun gibi faktörlerin çeşitli yönleri nedeniyle ve nihayet başlangıçta meta ht benim yeni arabam oldu, bana elektrikli bisikletle yolda daha çok yürüyün eşlik etti. Ve Atx777 rolünü oynamaya devam ediyor, günlük yürüme aracım oldu.
   
Ekipmanın niteliksel değişimi var, teknolojinin de takip etmesi gerekiyor. Değişiklikten sonra, uygulama boş zamanlarda “yapılması gereken bir ödev” haline geldi. Uygulama ile teknik çok gelişti. Arka tekerlekli paten, sabit arka tekerlek, tavşan atlama vb. İsteğe göre çalıştırılabilir.
   
Kendinize meydan okumak ve güzel manzarayı hissetmek kadar bisiklet sürmenin eğlencesi de iyi kardeşler ve dostlarla birlikte olmak bir nevi mutluluktur. Herkes bir arada, elektrikli bisiklet sohbeti sürüyor, değiş tokuş teknolojisi de çok mutlu.
 
Burada da bana eşlik eden kardeşlere teşekkür etmek istiyorum, teşekkürler.
   
Artan çalma süresiyle birlikte, sert kuyruk yavaş yavaş ekipman gereksinimlerimi karşılayamıyor. Yumuşak kuyruk değişimi de gündemde. Bununla birlikte, para eksikliği nedeniyle, nihayet sadece yukarıdaki yumuşak kuyruğa dönüşür. Eski bir yapısal cihazdır. Ayrıca uzun süre benimle kaldı, binmem için yolu açtı.
   
Yumuşak kuyruğu değiştirirken tekniğimle sorun yaşadım. Uzun uygulama yalnızca mütevazı bir ilerleme kaydetti. Çemberdeki daha yetenekli arkadaşlarım becerilerimi geliştirmek için sokak gibi bir "araba" kurmamı önerdi. Ayrıca Danny'nin sokak tırmanışı bisikleti videosuyla da çok ilgilendim.
 
Bu yüzden ilk sokak tırmanış bisikletimi aldım. Yapılandırmada çok yaygın olmasına rağmen, teknolojinin darboğazını aşmama yardımcı oldu ve teknolojimde büyük ilerleme kaydetti.
  ▲ Eskiden üç arabalı bir adamdım
   
İki yıldan fazla bir süredir elektrikli bisiklet sürmek ve herhangi bir resmi yarışmaya katılmamak. Birincisi, Nanjing'de ve yakınlarda uygun kibrit olmaması, diğeri de o zamanlar biraz korktuğum için. Ama her zaman ilerleyin.
 
Savaş atı kentinin ilk yarışı ilk yarışım olan Nanjing'de yapıldı. Korkumun üstesinden geldim ve normal bir kalple rekabete girdim. Sonunda iyi bir sonuç aldım ve bunun benim için de bir ilerleme olduğunu düşünüyorum.
   
Bir "bisikletçi" olarak kar yağarken binmez mi? Asla. Bu, bu savaş arabasıyla son savaşacağım. Oyun yolum gittikçe daha düzensiz olduğu için, giderek dayanılmaz hale geliyor. Geçiş yapmak da gündemde. Ancak bir e-bisikletin nasıl seçileceği de can sıkıcı bir sorun haline geldi.
   
Bütçeler büyüdükçe seçimler de arttı. Arabalar göz kamaştırıyor. Her birinin kendi benzersiz teknolojisi vardır ve her birinin kendine özgü özellikleri vardır. Ama sonunda devi seçtim. Böylece aktif arabam, dev saltanat sx.
   
Elektrikli bisikletler düzeldiğinde sorun çıkar. Karmaşık dvo ön ve arka mesaneler doktrin için bir sorundur ve arka mesanelerin özel özellikleri, yayı daha fazla pound ile değiştirmeyi zorlaştırır. Ancak sürekli öğrenmenin ve denemenin ardından bu sorunlar sonunda başarılı bir şekilde çözülür. Yay da SLH ile uyumludur. Saltanatta sürekli koşma ile tekniğim de arabanın iyileştirilmesiyle gelişiyor.
   
Nanjing yolu yavaş yavaş beni tatmin edemedi. Oraya çıkıp, alışılmışın dışında atlamak ve dünyayı görmek istedim. Hâlâ bir ortaokul öğrencisiyim ve hala zamanım, ebeveynlerim, bütçem ve diğer nedenlerim olduğu için bunu asla başaramadım. Ancak, aralıksız çabaların ardından nihayet başka bir yerdeki dağ bisikleti parkına gitmek için dilek edindim.
   
Bp park'a geldiğimde, park rotasıyla ilk temasa geçtiğimde biraz kafam karışmıştı. Neyse ki, yaşlıların rehberliğinde hızlı bir şekilde buna adapte oldum. Ayrıca ilk defa uçuş çantası öğrendim. Çünkü nanjing'de her şeyin torbası yok, bana neden tamir etmediğini sorma, birçok kişi sadece gözyaşı dökmek istiyor.
 
Nanjing'de torba olmasa da nanjing'de bol miktarda taş vardır. Nanjing binicilerin en çok korktuğu şey, bu her tür kayadır. Diğerleri kaos konusunda endişeliydi ama biz yolculuğumuzdan zevk alıyorduk. (Eminim hiç yongfeng BPBP dağ bisikleti parkına gitmiş olan herkes fotoğrafın neresinde olduğunu biliyordur.)
 
BP'ye gelirken, kariyerimin ilk gerçek yokuş aşağı yarışına da katıldım. Çaylak grubu adı verilen, aslında şeytan grubu olan bir yarışmaya katıldım (çaylak grubun genel gruptan daha hızlı bir ortalama puanı olduğunu unutmayın…). Sonunda da onuncu "şeytan grubu" iyi bir sonuç aldım.
   
Dağlar gelişiyor, sokak bisikletleri de öyle. Yeni arabalar da yeni gelişmeler getiriyor.
 
Makalenin sonuna kadar, daha almam gereken uzun bir yol var çünkü ben sadece 16 yaşındayım. Umarım sonsuza kadar böyle oynayabilirim ve en başta neden bisiklet oynamayı seçtiğimi asla unutmam.